|
วงจรขยายแบบกลับสัญญาณที่มีอุปกรณ์ต่อเพิ่มเติม
รูปที่ 10 วงจรขยายแบบกลับสัญญาณแบบมาตรฐานที่มีอัตราขยายเท่ากับ
100 ใช้ ไฟเลี้ยงเพียงชุดเดียว
 ในรูปที่
10 แสดงถึงวงจรขยายสัญญาณไฟสลับ แบบกลับสัญญาณที่มีอัตราขยายเท่ากับ 100
แบบมาตรฐานทำงานโดยใช้ไฟเลี้ยงวงจรเพียงชุดเดียวเอาท์พุท ของออปแอมป์จะถูกไบแอส
อยู่ที่ครึ่งหนึ่งของแรงดันไฟเลี้ยงวงจร (เพื่อให้สัญญาณเอาท์พุทสวิงได้สูงสุดโดยไม่เกิดการผิดเพี้ยน)
ด้วย R3 และ R4 และอัตราขยาย สัญญาณจะถูกตั้งไว้ที่ค่า 100 เท่า โดยอัตราส่วนระหว่าง
R2 ต่อ R1 อินพุทอิมพีแดนซ์ของวงจรเท่ากับค่าของ R1 (10kW) ความต้านทานของแหล่งกำเนิด
สัญญาณอินพุทที่นำมาต่อนั้นจะต้องมีค่าต่ำกว่า R1 มาก ๆ สัญญาณเอาท์พุทของออปแอมป์สามารถที่จะสวิงขึ้นไปเป็น
20 ถึง 30 มิลลิโวลต์ เมื่ออินพุทเป็นศูนย์โวลท์ และจะสวิงไปได้จนถึงค่าแรงดันที่ต่ำกว่าแรงดันไฟเลี้ยงวงจรอยู่ประมาณ
2 - 3 โวลท์ ถึงแม้ว่าอินพุทจะสูงกว่าแรงดันไฟเลี้ยงวงจรก็ตาม
รูปที่ 11 วงจรขยายแบบกลับสัญญาณที่ได้ต่อทรานซิสเตอร์เพิ่มเข้ามา
มีอัตราขยายเท่ากับ 100 โดยมีแบนด์วิทธ์สูงถึงหลายร้อยกิโลเฮิรทซ์ เอาท์พุทสามารถสวิงได้ในช่วง
50 มิลลิโวลท์ของสัญญาณอินพุท
ในรูปที่
11 แสดงถึงวิธีต่ออุปกรณ์ภายนอกเพิ่มเติม เพื่อขยายสัญญาณโดยการต่อทรานซิสเตอร์
Q1 เข้าไปเป็นภาคกลับสัญญาณ และได้เปลี่ยนแปลง การต่ออินพุทเข้ากับขาอินพุทของออปแอมป์
โดยนำสัญญาณเข้าขานอน - อินเวิร์ทติ้ง ส่วนวงจรป้อนกลับเข้าทางขานอน - อินเวิร์ทติ้งเช่นเดียวกัน
โดยมีกลักการเช่นเดียวกับ ที่ได้กล่าวมาแล้วในวงจรขยายแรงดันตามที่ผ่านมา
โดยอัตราขยายของวงจรถูกกำหนดโดยอัตราส่วนของ R2 ต่อ R1 และเอาท์พุท (ขาคอลเคลเตอร์ของ
Q1) ถูกกำหนดให้เป็นครึ่งหนึ่งของไฟเลี้ยงวงจรโดย R3 และ R4
ในทางทฤษฎีแล้ว
วงจรในรูปที่ 11 จะทำงานได้เหมือนกับวงจรในรูปที่ 10 ยกเว้นค่าแรงดันเอาท์พุทจะถูกจำกัดด้วยทรานซิสเตอร์
Q1 มากกว่าที่จะถูกจำกัดด้วยออปแอมป์ ในทางปฏิบัติแล้วเอาท์พุทของวงจรนี้สามารถสวิงอยู่ในช่วง
50 มิลลิโวลท์ของแรงดันอินพุท ก่อนที่จะเกิดการขลิบ (clip) ขึ้น การขลิบจะกระด้าง
เมื่อ R5 มีค่าดังวงจร แต่สามารถลดให้นุ่มนวลลงได้โดยเพิ่มค่า R5 เป็น 12
kโอห์ม ส่วนค่าสลูว์เรทและแบนด์วิดธ์เมื่อจ่ายกำลังเต็มที่ของวงจรนี้
จะมีค่ามากกว่าวงจรในรูปที่ 10 ถึง 10 เท่า ดังนั้นวงจรนี้จึงมีคุณสมบัติที่เยี่ยมกว่าวงจร
3140 แบบพื้นฐาน แต่เนื่องจากที่มีค่าสลูว์เรทสูงนี้เอง วงจรจึงมักไม่เสถียรถ้าไม่ได้ต่อสัญญาณเข้าหรือแหล่งกำเนิดสัญญาณอินพุทมีอิมพีแดนซ์มากกว่า
2.2 kโอห์ม
ส่วนกระแสเอาท์พุทของวงจรในรูปที่
11 นั้น จะถูกจำกัดให้อยู่เพียง 20 ถึง 30 มิลลิแอมป์ โดยค่าของ R6 แต่สามารถที่จะเพิ่มให้มีค่าสูงขึ้นได้โดยต่อภาคขยายกำลัง
เพิ่มขึ้นต่อจาก Q1 และจัดวงจรให้รวมอยู่ในวงจรป้อนกลับของออปแอมป์ ดังแสดงในวงจรรูปที่
12 ในทางปฏิบัติแล้วภาคขยายที่เพิ่มเข้ามานี้จะใช้ภาคขยายไฮ - ไฟแบบมาตรฐานมาต่อแทนก็ยิ่งดี
ทำให้เหมาะที่จะใช้เป็นระบบขยายเสียงได้
รูปที่ 12 วงจรขยายแบบไฮ-ไฟพื้นฐาน
ที่มีอัตราขยายเท่ากับ 100
สำหรับแรงดันเอาท์พุทสูงสุดของวงจรในรูปที่
11 และ 12 นั้น สามารถสวิงไปได้ไม่เกิน 35 โวลต์ เนื่องจากถูกจำกัดด้วยขนาดของแรงดันไฟเลี้ยงวงจร
ของออปแอมป์ 3140 รูปที่ 13 นั้น แสดงถึงการต่อวงจรเพื่อให้แรงดันเอาท์พุทสวิงไปได้สูงถึง
120 โวลท์โดยการแยกแหล่งจ่ายไฟเลี้ยงวงจรให้ออปแอมป์ 3140 รับไฟเลี้ยง 30
โวลต์ ส่วน Q1 รับไฟลเลี้ยง 120 โวลต์ ซึ่งจะต้องระมัดระวังในการให้ไบแอสแก่วงจรในรูปที่
13 ทั้งนี้เนื่องจาก 3140 จะต้องให้ไบแอสเป็นครึ่งหนึ่ง ของแหล่งจ่ายไฟเลี้ยงวงจร
เพื่อให้เกิดสัญญาณสวิงได้สูงสุด ส่วน Q1 นั้นต้องให้ไบแอสเป็นครึ่งหนึ่งของไฟเลี้ยง
120 โวลต์ ซึ่งทำใด้โดยการไบแอสขา 2 ของ 3140 ให้เป็น 15 โวลต์ ด้วย R3 และ
R4 และโดยการแทรก R7 และ R8 เพื่อเป็นตัวแบ่งแรงในอัตราส่วน 4 ต่อ 1 ระหว่างเอาท์พุทของ
Q1 กับอินพุทของตัวต้านทาน ที่ใช้ป้อนกลับ R2 ดังนั้นขา 3 ของ 3140 จะได้รับไฟเลี้ยง
15 โวลต์ ในขณะที่ขาคอลเลคเตอร์จะอยู่ที่จุดสงบ (quiescent) ที่ครึ่งหนึ่งของไฟเลี้ยงวงจรคือ
60 โวลต์ ส่วน R7 จะถูกต่อขนานโดย C3 เพื่อที่ R7 และ R8 ที่เป็นตัวแบ่งแรงดันไฟตรง
จะไม่มีอิทธิพลสำคัญต่ออัตราขยายแรงดันไฟสลับ (กำหนดโดย R1, R2 ) ของวงจร
รูปที่ 13 วงจรขยายแบบกลับสัญญาณที่มีอัตราขยายเท่ากับ
100 วงจรนี้สามารถให้เอาท์พุทได้สูงถึง 120 Vp-p
|
